Hobbypage.
Luchtvaart
Sinds eind 1987 ben ik als privé-piloot actief in de lichte recreatieve luchtvaart.
Mijn thuisbasis is de Koninklijke Noordzee Vliegclub Oostende op Oostende-Brugge International Airport (OST voor IATA, EBOS voor ICAO) gevestigd.
Een internationale luchthaven die 24/7 open is, een runway heeft van 3,2km, ILS CAT 1 heeft, RADAR, Approach en Toren en Douane is allesomvattend om goed getraind elke luchthaven aan te kunnen. De ervaring tussen de grote toestellen zoals 747, 737-800 en Airbus 330 te bewegen is steeds indrukwekkend. Zo mocht de vertrekkende Malagavlucht van Tui ooit eens vijf minuten wachten tot ik gereed was om op te stijgen.
​
Ook buitenland werd en wordt aangedaan. Uiteraard. Naast Midden Zeeland of Calais, kan het gerust een stuk verder: ik mocht Noorwegen tot Portugal aandoen, onder de vleugel in een tent slapen op het Engels grasveldje in Fowlmere, en herhaaldelijk eilanden aandoen zoals Guersey, Alderney of Ameland.
Waar ik in het verleden met diverse toestellen de lucht in ging: van Cessna 150 en 172, Piper PA28, Grob 115 tot Sonaca, beperk ik mijn bevoegdheid nu tot onze 'Robin Ecoflyer DR400', OO-NZV. Een bijzonder leuk vliegende laagvleugel-vierzitter met dieselmotor, wat met zich meebrengt dat ik met Kerosine Jet A1 vlieg, in tegenstelling met de andere sportvliegtuigen die het duurdere AviationGaz 100LL slikken.
​
Waarom de luchtvaart? Het bevrijdend gevoel, na airside te zijn, het vliegtuig in orde te zetten, de voorbereidingen minutieus afgewerkt te hebben, de grond onder je weg te zien zinken bij het opstijgen; de discipline nodig bij opleiding en de gehele vliegcarrière; de navigatie (er zijn geen wegwijzers in de lucht); het weer; de landingstechniek (blijft een 'gevecht' met de fysica). De blijde gezichten te zien van de medepassagiers na alweer een prachtige ervaring...
​
Het goede glas bier NA de vlucht.
​
Toeristische spoorwegen
Sinds 1998 werd ik vrijwilliger in 'vzw Het Stroomcentrum Maldegem', dat zich nu 'Stoomtrein Maldegem-Eeklo vzw' laat noemen.
​
Onderaan de ladder begonnen als 'spoorwegaapje' (wegbrigadier aan overwegen) gaandeweg opgeklommen via diesellocbestuurder, tot bestuurslid en nogal wat leidende functies: instructeur-examinator diesellocs en motorstellen; idem voor opleidingen Agenten van de Beweging (stationschef en dienstoversten); idem voor seingevers en bedienaars van seinhuizen.
Ik richtte een interne werkgroep op rond ES (electro-seingeving) die instaat voor alles wat overwegen, signalisatie, electro (sterkstroom-zwakstroom) betreft en sta samen met een naaste collega zelf in voor onderhoud en depannage van onze 17 overweginstallaties. Deze gereglementeerde installaties worden jaarlijks door Infrabel en het Ministerie van Mobiliteit DVIS gecontroleerd en gekeurd.
Maldegem station bezit momenteel een unieke seinpost type Siemens (Blok 8), volledig operationeel zoals het hoort, op en top veilig in de werking, die vier electrische wissels en twaalf lichtseinen aanstuurt.
​
Autobussen
In 2008 besloten enkele vrienden uit het Stoomcentrum Maldegem naast de treinen ook enkele 'gepensioneerde' lijnbussen te verzamelen, te restaureren en effectief in te zetten voor erfgoeddoel. Twee jaar later werd NostalBus vzw effectief opgericht, met als target: lijnbussen gebouwd tussen 1970 en 1991, in vier verschillende livreien: groen, rood, oranje en 'overgangslivrei'.
​
Ook ik, van kindsaf aan busliefhebber, deelde in 'de brokken' en werd hun allereerste stelplaatsoverste-mechanicien-busbestuurder.
Net die lijnbus die jarenlang door mijn gemeente reed, een VanHool-DAF uit 1989, de 2274, werd de onze, onze eerste. De oprit naast mijn woning zou enkele jaren Stelplaats-Oostkamp worden. Niet minder dan vier bussen zouden daar hun restauratie kennen.
​
Maar soms wordt een keuze maken noodzaak. Na enkele jaren bestuurslid te zijn geweest, zette ik een stap achteruit om plaats te maken voor een jonge generatie liefhebbers, en zie vanop een kleine afstand dat de zaken daar goed gaan. Momenteel beheert vzw NostalBus 13 bussen!
Oldtimer
In 2002 kon ik een old-timer aankopen. Een auto die ik binnen mijn familie heel ver uit mijn kindertijd kende.
In 2023 wordt deze Renault Dauphine 60 jaar! Rijvaardig en goed gestald hoop ik die nog vele jaren in prima staat te houden.
HAM-radio
In 1978 ontstond de interesse om eens iets met radiozenders te doen. Al enkele jaren repareerde ik als jonge snaak oude televisies, en de microbe ging maar niet weg. Na een korte ontgoochelende CB-periode deed ik RTT-examen radio-amateur en slaagde in de toen hoogste afdeling. Ik kreeg de callsign ON7HI toegewezen, wat naast telefonie, ook CW (telegrafie), RTTY (telex), zelfs ATV (amateur-tv) en satelietverbindingen toeliet. Ik bleef soms nachtenlang op om naast alle Europese landen ook de gebieden overzee te bereiken: HawaÏ, Japan, Australië, VS, Zuid Amerika... en te 'werken' zoals dat heet. QSO's draaien dus. QSL-kaarten (uitwisselen van bewijs van gesprek) verzamelen, zoveel mogelijk verschillende landen bereiken, met een minimum aan zendvermogen.
​
Toch zwakte alles tamelijk vlug af. Nachtrust is kostbaar, de job drukte zwaar door... de activiteiten staakten, maar de vergunning hou ik levendig. Men weet immers nooit.